home > discussie > Maakt tweetalig onderwijs ons kapot?

discussie

Maakt tweetalig onderwijs ons kapot?

Prof. Ronald Soetaert, Universiteit Gent - 21/05/03

Babel

Héél lang geleden spraken alle mensen dezelfde taal. Zij leefden toen lang en gelukkig. Tot zover het sprookje dat enerzijds heel kort is, anderzijds te mooi om waar te kunnen zijn. In het Oude Testament lezen we dat de ééntalige mensen besloten een toren te bouwen waardoor ze rechtstreeks met God konden communiceren. Nogal arrogant, vond God, en hij zorgde ervoor dat de mensen elkaar niet meer konden verstaan. Samengevat: de naties/volkeren waren geboren, en het merkwaardige is dat elke natie vond/vindt dat ze een héél bijzondere taal sprak en dat God met hen was.

moraal

Welke les we moeten trekken uit het bijbelse verhaal? Moeten we de veelheid van talen als een straf beschouwen? Is zoeken naar één taal voor alle mensen en naar de ideale talendidactiek een ketterse bezigheid? In elk geval staan zij die een kleinere taal spreken voor een paradox: om een kleine taal en cultuur te verdedigen moet men zich verdedigen tegen de bedreiging van dominante talen en culturen, maar om te kunnen participeren aan de internationale communicatie (zowel politiek als wetenschappelijk) moet men zo vlug en zo goed mogelijk op zijn minst tweetalig worden (het liefst in een 'belangrijke taal', waarbij ik vooral denk aan het Engels als lingua franca).

volksvijand

Een paar jaar geleden organiseerde ik een conferentie om zorgvuldig na te denken over een didactiek voor tweetalig onderwijs, aan de hand van internationale voorbeelden van goede praktijk. Eventjes was ik in Vlaanderen een volksvijand nummer één. Laat ik één voorbeeldje citeren dat ik terugvond (dankzij Google). Prof. Ludo Simons schreef: ".. al bood de Nederlandse Taalunie, met even prijzenswaardige als zelf-destructieve ruimhartigheid, in 1996 in haar huisorgaan nog een tribune aan een onvervaarde Gentse didacticus, Ronald Soetaert, die al in het middelbaar onderwijs zou willen terugkeren naar de tijd van kardinaal Mercier, maar met het Engels in de rol van het Frans". Ter informatie voor de Nederlandse en de jonge Vlaamse lezers: vergeleken worden met de franskiljonse kardinaal Mercier is een andere manier om iemand te beschuldigen van on-Vlaamse gevoelens. Volksverraad. Nestbevuiling. Prof Ludo Beheydt sloot hierbij aan in Taalschrift 1997 nr.1 waar ik zowaar verschijn als een gevaar voor het Vlaamse Kind. Waarom zijn beide Ludo's zo kwaad? Waarom mogen we zelfs niet zorgvuldig nadenken over de mogelijkheid van tweetalig onderwijs? Waarom is dat "zelfdestructie" volgens Simons & Beheydt?

geletterdheden

Ik denk dat dit komt doordat sommigen te veel uitgaan van een verouderd concept van cultuur, taal en dus geletterdheid. Door de globalisering, de digitalisering en de nieuwe economie worden we geconfronteerd met een verschuiving van een enkelvoudige geletterdheid (één taal, één natie enz.) naar multigeletterdheden. En die ontwikkelingen vereisen dat we met een andere blik leren kijken naar wat we precies bedoelen met de verdediging van de eigen taal en cultuur. Precies door onze leerlingen/studenten diep tweetalig te maken kunnen ze die cultuur genuanceerder benaderen en beter verspreiden. Ik hou meer van een pragmatische dan van een romantische benadering van cultuur. Waar ik niet van hou, is de valse romantiek waarmee bijvoorbeeld rectoren van universiteiten pleiten voor het belang van het Nederlands als instructietaal en daarna Nederlandstalige publicaties onbelangrijk vinden voor een aanstelling of promotie. Waar ik ook niet van hou is van kardinaal Mercier, niet in zijn franskiljon-versie maar ook niet in zijn vlaamskiljon-variant. Kortom, als ik kleine kinderen zou hebben, zou ik ze naar een school sturen waar tweetalig onderwijs gegeven wordt. In het tweetalig land België is dat onmogelijk. Dankzij sommige Vlamingen.


Literatuur

Simons, Ludo (1996), 'Gutenberg, Diderot of Bill Gates? De informatiesnelweg en de verspreiding van wetenschappelijke kennis'.

Soetaert, Ronald (2000), 'Literatuuronderwijs in Vlaanderen: stand van zaken en een standpunt'. In: van den Berghe W. en G.W. Muller (2000), Literatuur op school. Koninklijke Akademie van Wetenschappen. Amsterdam, p. 31-50.


Soetaert, Ronald & Bart Bonamie (2001), 'New Rules for the Language & Content Game. From CBLT/CALL to CLIL/TILL. In: Van de Craen Piet & Carmen Pérez-Vidal (eds) (2001), The Multilingual Challenge. Le défi Mutilingue. Barcelona: Printulibro Integrup, SA. P; 12-21.


» Zie verder


Beheydt, Ludo (1997), 'Tweetalig onderwijs leidt tot dualisering in de samenleving'. Taalschrift. Jaargang 1997, nummer 1, p. 26-28.

Castells, Manuel (1996), The Rise of the Network Society, The Information Age: Economy, Society and Culture, Vol. I. Cambridge, MA; Oxford, UK: Blackwell.

Cope, Bill and Mary Kalantzis (Eds) (2000), Multiliteracies: Literacy Learning and the Design of Social Futures. New York: Routledge, 2000.

Mamadout Virginia, Ronald Soetaert, Luc Top (2002), 'Globalisering en taalvariatie'. Decaluwé, J., D. Geeraerts, Sj. Kroon, V. Mamadouh, R. Soetaert, L. Top & T. Vallen (Red.) (2002), Taalvariatie en taalbeleid. Bijdragen aan het taalbeleid in Nederland en Vlaanderen. Antwerpen: Garant. (p. 21-26).

archief

reacties


Arno Schrauwers - 22/05/03

Ik begrijp dat U boos bent; en dat zoveel jaar na dato. Eén vraagje: bent U al uit de paradox? Of eigenlijk nog één: waarom niet meteen op het Engels overgestapt (want daar praten we toch over)?


Claudia Calberson - 22/05/03

Ik ben voorstander van (tenminste) tweetalig onderwijs. Maar niet noodzakelijk met het Engels als tweede taal.

Ik vind het jammer dat mijn ouders me maar in één taal hebben grootgebracht (en die was dan bovendien nog dialectisch gekleurd).

Toch kan tweetalig onderwijs leiden tot sterke sociale verschillen: zijn de ouders de twee talen machtig, oké; zijn de ouders maar één taal machtig dan bestaat het gevaar dat het kind achterstand oploopt t.o.v. van de kinderen met 'tweetalige' ouders, of dat de ouders van de in de school opgeleide tweetalige kinderen een minderwaardige positie zullen innemen of dit zo zullen aanvoelen (alhoewel?).

Hoe meer talen, hoe meer vreugd! Hoe meer mogelijkheden, hoe meer wetenschap ...
Maar niet elk kind is 'geschikt' voor tweetalig onderwijs. Als je dit vaststelt moet de mogelijkheid blijven bestaan dit kind een eentalige opleiding te geven.

Dit is voorlopig alles. Maar ik ben mij ervan bewust dat hier nog veel meer over te zeggen valt.


Ides Callebaut - 22/05/03

Ik pleit voor veeltaligheid om met zoveel mogelijk mensen in zoveel mogelijk situaties te kunnen communiceren. Veeltaligheid betekent ten eerste de thuistaal. Die mag nooit door anderen verdrongen worden, niet door kardinalen als Mercier, niet door leraren Nederlands die denken dat de moedertaal van hun leerlingen niet goed en niet mooi is.

Als we tegen veeltaligheid reageren vanuit verouderde frustraties, verzuren we niet alleen, maar maken we van Vlaanderen een provincialistisch ongastvrij nest, vrees ik.

Conclusie: hoe meer talen in het onderwijs hoe beter. Maar dat geldt natuurlijk ook voor andere zaken. Tweetaligheid is dus ook al goed.


Patrick de Kreyger - 22/05/03

Interessante discussie. Zelf ben ik leraar Nederlands in Wallonië en vader van twee drietalige kinderen. Ze worden thuis door mij in het Nederlands opgevoed en door mijn Italiaanse vrouw in het Italiaans. Op school en overal elders is de voertaal het Frans. Die taal kennen ze (mondeling en schriftelijk) dan ook het best. Natuurlijk is het voor hen moeilijk om zich in de twee andere talen precies zo genuanceerd uit te drukken als in het Frans. Maar hun schoolresultaten zijn goed tot heel goed. De jongste die in de vierde klas van de lagere school zit, haalt steeds meer dan 90% bij een klasgemiddelde van 83%. De oudste schommelt, afhankelijk van het vak tussen 70 en 85%. Hij gaat naar het eerste jaar van de middelbare school.

Daarnaast zou ik ook willen opmerken dat hier in Wallonië steeds meer vroeg tweetalig onderwijs wordt aangeboden. Ik zou durven te stellen, dat wat de taalkennis betreft, de franstalige Belgen een inhaalbeweging hebben ingezet. U begrijpt dat ik een voorstander ben van tweetalig onderwijs.

Voor verdere lectuur verwijs ik naar H. Baetens Beardsmore (in het Engels) en Annick Comblain (in het Frans).


VKMPJ - 25/05/03

Ik ben tweetalig opgevoed. Nederlands en Fries. Daar heb ik heel veel plezier van. Je woordenschat wordt groter en je bent je meer bewust van de kracht van de taal. Het nadeel is, dat je er goed op moet letten interferenties te vermijden.


Filip Van Zandycke - 26/05/03

Als het dan over belangrijke talen gaat, dan hoort het Chinees daar bij. Maar ook daar zit je weer gevangen: wordt het dan Mandarijn of Canton???

Mijn dochtertje heeft - toen ze vijf en een half was - een aantal maanden in Taiwan school gelopen. Ze sprak geen fluit Chinees (noch Engels) toen ze er in de Chinese school in een Chinese kleuterklas met allemaal Chinese kinderen werd gedropt. Ze heeft het overleefd!!!

Taal is vooral "een gevoel" naar mijn inschatting. En een goed gevoel geeft dan weer een goede taal zeker..

De discussie spint zich verder...


Paule Alen - 26/05/03

Tweetalig onderwijs zou een enorme steun zijn voor ouders die hun kinderen op een natuurlijke manier willen laten evolueren in twee (of meer) talen. Ik ben Nederlandstalig en mijn man Franstalig - onze twee kinderen werden in beide talen opgevoed, waarbij de oudste naar een Franse en de jongste een Nederlandse school ging. Resultaat: van een heuse tweetaligheid is er bij de oudste (25) weinig in huis gekomen, terwijl de jongste (23) (nochtans met dyslexie!) nu vlot spreekt, leest en schrijft in beide talen. Mijn beperkte ervaring is dat er in het Nederlandstalig onderwijs te Brussel meer tolerantie is voor tweetalige (Nl - Fr) leerlingen dan in het Franstalige. Het negatieve vooroordeel tegen het Nederlands (klein taaltje, geen wereldtaal zoals het Engels of Spaans...) heeft mijn dochter zeker parten gespeeld.

Ik blijf het jammer vinden dat men langs beide kanten de voorkeur geeft aan Engels of Spaans, boven de tweede landstaal, terwijl het toch echt ONZE talen zijn. De ideale formule is volgens mij tweetalig (Nl/Fr) onderwijs en extra taallessen om het Engels en/of Spaans te beheersen...



Drs. Johan Nijhof - 26/05/03

Zelf werd ik geheel eentalig opgevoed, als Nederlands kind in het Zuid-Hollandse Wassenaar, dus zelfs zonder dialect, om pas later – eigenlijk dus te laat - op het gymnasium met de andere talen kennis te mogen maken. Als gastlector Nederlands aan een Duitse universiteit kon ik gelukkig dat nadeel inlopen en de Duitse taal echt machtig worden. Thans verdien ik mijn brood als vertaler Duits.

In een gemengd huwelijk zag ik mijn kinderen de kans op een volkomen tweetaligheid mislopen: mijn vrouw was teveel vervreemd van haar moedertaal Bulgaars om die nog relevant voor hen te vinden: beiden spreken nu wel Bulgaars, maar helaas in beperkte mate.

Ik ben er van overtuigd dat de Friese deelnemer aan deze discussie gelijk heeft: de tweetaligheid versterkt vooral het taalgevoel. Elke taal heeft ook associatief invloed op het denken. Dat zou de tweetalige ook tot voordeel moeten strekken.

In Nederland wordt thans de rijkdom van de tweetaligheid bij de allochtone groepen ronduit bestreden. Men wil al te vaak het Nederlands versterken ten koste van bijvoorbeeld Arabisch. Hoeveel voordelen die de kennis van een wereldtaal biedt voor handel en economie worden daarmee niet gedachteloos weggesmeten? En hetzelfde geldt dan uiteraard voor een belangrijke cultuur, en wat nog meer betekent: een eigen cultuur!

De tweetaligheid van België (als we het Duits even mogen verwaarlozen) zou van een nadeel tot een groot voordeel omgebouwd kunnen worden, als, nu het Vlaams geheel geëmancipeerd is, de strenge scheiding in onderwijs en bijvoorbeeld jeugdprogramma’s op tv zou worden opgegeven voor een consequente mix. Tweetaligheid als brug tussen de francofone en de “germaanse” wereld.

Nederlandse collega-vertalers Frans kunnen maar moeilijk concurreren met hun Belgische collega’s, zoals bij de EU-organen wel blijkt. Maar wel kan nog die taal als “bodemschat” veel meer worden uitgebaat. Dat is iets anders dan de verdwaasden die de plaatselijke klankafwijkingen van hun dorpsdialect als moedertaal beschouwen en cultiveren willen. Twisten in een gemeenteraad over de weergave van de plaatsnaam op verkeersborden die een vreemdeling nauwelijks ziet zijn niet vruchtbaar.

Het noodgedwongen in het Frans gehouden sectie-overleg als leraar in Zeeuws Vlaanderen met een collega die in het Maldeghems dialect haar moedertaal én (zelfs in Nederland) haar onderwijsdoel zag, vond ik ook niet echt bevorderlijk. Ook in het koesteren van het eigene moet men maat weten te houden.


Ludo Beheydt - 26/05/03

Ten onrechte zegt Ronald Soetaert dat de beide Ludo's kwaad zijn. Deze Ludo is niet kwaad. Deze Ludo waarschuwt alleen voor de gevolgen van snel genomen beslissingen waaraan geen nuanceringen mogen worden toegevoegd.

Voorop staat dat meertaligheid een onbetwistbaar sociaal goed is. Maar de vraag die erbij komt is: hoe zetten we dat tweetalig onderwijs op? Ik constateer nu dat het tweetalig onderwijs waar het is ingevoerd in de Nederlanden gebaseerd is op een sociale selectie. De kinderen die erin komen worden zijn - ik citeer - "goed geslecteerd. Ze hebben een goed inzicht in taal en ze lezen veel meer dan ze verplicht zijn. Bovendien komen deze kinderen vaak uit milieus waarin taalgevoel hoog staat aangeschreven". Waar ik moeite mee heb is de sociale discriminatie die hier wordt doorgevoerd. Klein vraagje: hoeveel allochtonen zitten in dit tweetalig onderwijs?

Bovendien moet men wel bedenken dat tweetalig onderwijs in een taalgebied waar de moedertaal niet een dominante taal is, al heel snel ten koste gaat van de moedertaal. Men kan daar voor kiezen, maar men moet dan wel beseffen dat men op weg is naar de verengelsing van ons onderwijs. Dat blijkt bij voorbeeld al in Nederland, waar Westhoff na experimenten met tweetalig immersieonderwijs nu al pleit om het onderwijs maar volledig in het Engels te doen. Ik citeer hem maar voor de eerlijkheid:

(Het citaat van Westhoff:)
"De beschikbare gegevens overziende, lijkt de conclusie onontkoombaar dat, met alle goede bedoelingen, de experimenten in ons land zich tot nog toe juist hebben geconcentreerd op de minst succesvolle vorm van 'immersion'. Het zou daarom aanbeveling verdienen, op zijn minst daarnaast, ook in de basisscholen met totale onderdompeling te gaan experimenteren".

Na het pleidooi voor tweetalig onderwijs volgt dus het pleidooi voor eentalig onderwijs in de dominante (Engelse) taal!

Dat zijn dus de kanttekeningen die ik graag ter overweging geef. Voorts is het zo dat het succes van het tweetalig onderwijs te vaak overroepen wordt. Daarom verdient het aanbeveling eerst de gedegen studies van b.v. Swain en Cummins eens van naderbij te bekijken.

Maar misschien mag ik ook een bibliografisch verwijzinkje geven:
L. Beheydt (2001) Tweetalige scholen: vloek of zegen? In: W. vandeweghe, e.a. Polyfonie. Opstellen voor Paul Van Hauwermeiren. Mercatorhogeschool: Gent.


G. Schuurman - 26/05/03

Op de Nederlandse Antillen was de tweetaligheid jaren een feit, met al die jaren desastreuze gevolgen. Van huis uit Papiamentstalige kinderen werden op de basisschool 'ondergedompeld' in het Nederlands... Gevolgen: het onbegrepen onderwijs is ver beneden de maat, de beheersing van beide talen idem dito en alleen de bovenlaag overleefde. Langzaam maar zeker groeide het besef dat de schooltaal moet aansluiten bij de thuistaal en de situatie momenteel lijkt die kant op te gaan.


Brigitte Leuridan - 26/05/03

27 jaar ervaring in het onderwijs heeft mij niet echt versterkt in het idee dat tweetalig onderwijs een oplossing biedt voor alle leerlingen. Taalsterke leerlingen zullen daar een snellere evolutie mee doormaken, maar taalzwakken zullen in het algemeen nog slechter scoren.

Laten we eerst eens bekijken hoe we echt grondig kunnen werken rond het verhogen van de kennis van de instructietaal, welke taal dat ook moge zijn. Het grootste aantal mislukkingen ligt bij het te kleine abstractievermogen omdat de kennis van de instructietaal niet voldoet. Zolang we daarvoor geen goed systeem hebben ontwikkeld, kunnen we ons beter verre houden van dergelijke experimenten.

Sociaal zwakke leerlingen hebben juist door een gebrek aan woordenschat problemen met abstractie. Misschien maken we door een veelheid aan instructietalen nog meer problemen. Voorzichtig maar, zou ik zeggen... Anders kan taalrijkdom van enkelen leiden tot kennisarmoede van velen!


Henk Wolf - 27/05/03

Tweetalig onderwijs lijkt me een uitstekende zaak, maar de keus voor een tweede instructietaal in Nederland of Vlaanderen moet wel weloverwogen zijn. De motivatie om Engels te leren is al groot, het aanbod redelijk en er is sprake van een zekere concurrentie met de landstaal, die men niet hoeft te willen bevorderen. Anderzijds schaadt de gebrekkige kennis van het Frans en Duits vaak de ongedwongen communicatie met de omringende volkeren. Waarom die talen niet als extra instructietaal ingevoerd?

Hier in Friesland is meertalig voortgezet onderwijs (Fries/Nederlands) jarenlang met allerlei slappe argumenten tegengewerkt, en een klein kritisch krantenstukje over de afwezigheid van meertalig voortgezet onderwijs in Friesland leidt direct tot het invoeren van Engels als instructietaal naast Nederlands op een school. Dat stemt mij in elk geval woedend. Het systeem lijkt er soms expliciet op gericht om Friese kinderen van hun moedertaal te vervreemden.


Piet Van de Craen - 27/05/03

De vraag is niet of tweetaligheid 'goed' of 'slecht' is. De vraag is wanneer meertalig onderwijs wordt uitgebreid tot een van de mogelijke onderwijsvormen die er bestaan. Anno 2003 zijn er in Wallonië 32 basisscholen die tussen de 50 en de 80 procent van het curriculum in het Nederlands aanbieden. In het Brusselse Nederlandstalige gemeenschapsonderwijs loopt het STIMOB-project (Stimulerend Meertalig Onderwijs Brussel) waaraan nu drie scholen deelnemen.

Meertalig onderwijs is overigens een betere term dan tweetalig onderwijs omdat we, weliswaar in de basisschool met twee talen beginnen, maar in het secundair onderwijs meer dan twee talen studeren. Europese burgers goed meertalig maken is het uiteindelijke doel. De overtrokken reactie van sommigen is te begrijpen maar ze spruit veeleer voort uit een gebrek aan informatie en kennis. Goed meertalig onderwijs waarbij een deel van het curriculum in een andere taal wordt aangeboden - en er is geen twijfel mogelijk dat dit in Vlaanderen en Brussel het Frans dient te zijn - is gewoon beter onderwijs: het versterkt de talenkennis, het versterkt de kennis van de moedertaal, het leidt tot betere schoolresultaten en het leidt tot zelfstandiger mensen. Tenslotte is het weldadig voor onze hersenen...

Over al deze materie wordt aan de Vrije Universiteit Brussel onderzoek gedaan. Samen met de resultaten van veertig jaar onderzoek elders blijkt telkens weer dat meertalig onderwijs een zegen voor de leerlingen en de school is. De innovatie van het onderwijs verloopt langs de kanalen van meertalig onderwijs.


Dafydd ap Fergus - 28/05/03

Het doet deugd zo gekende namen uit de Nederlandstalige taalwereld te zien debatteren over dit thema.

My general impression is that the same debate - in a different historical context - is taking place in the Netherlands as did a century ago in Wales (I'll write in English knowing that you all use English. You probably also have more respect for what is written in 'native speaker' English than my second-rate Dutch).

According to the commercial services of the British Council, the Dutch have moved - been moved - into a socio-linguistic situation where English is no longer a 'foreign' language but a 'second' language. This forces UK and US education providers to use a different approach to selling English (no more basic English courses but 'Masters' and 'Bacherlor' etc). Within that context, the 'bilingual' school programme, financed partly by the EU and of which only one of the 50 'bilingual' schools has another language than English, is perfectly justifiable from an economic point of view (one wonders how many jobs that will bring for us 'native English speakers'). The Netherlands is certainly adapting faster than Flanders to the challenge of anglicisation in Europe and will certainly be in a better position than Spain, France or Germany.

As a Welshman, to whom the Dutch prefer to speak English, I sometimes feel a certain sense of Schadenfreude (ik ben tot de conclusie gekomen dat het Nederlands geen taal is die 'rijke' migranten mogen spreken tegen Nederlandstaligen in tegenstelling tot de 'gekleurde' migranten die allerlei inburgeringscursussen moeten volgen.). You're following the same path we followed in Wales: bilingual schools...

Zie ook ons perscommuniqué i.v.m. tweetalige scholen:
http://lingvo.org/nl/3/264

Met vriendelijke groet,
Dafydd ap Fergus
Europa Esperanto-Unio
http://www.lingvo.org


Christine Bulckaert - 29/05/03

In Wallonië starten verschillende scholen vanaf volgend jaar met tweetalig onderwijs; vanaf de kleuterschool. Ik ben Nederlandstalig; mijn dochtertje gaat naar een Franse kleuterschool. In het begin weende ze wel omdat ze niets begreep; maar na enkele maanden verstond ze alles wat de juf haar vroeg en nu 1 jaar later; maakt ze correcte zinnen zonder problemen te vertonen in het Nederlands. Zijn er in Vlaanderen ook scholen die tweetalig onderwijs geven?
Vanaf het kleuterschooltje of later?

Vriendelijke groetjes
Christine Bulckaert


Frans Vermeulen - 30/05/03

Tweetalig onderwijs is een noodlottige verplichting die voor de meeste Vlamingen gelukkig al een paar generaties achter de rug ligt... (In andere streken of in landen waar zelfs de eerste taal nog altijd verboden wordt is dit uitgegroeid tot meerdere tientallen generaties van achterstelling om niet te zeggen blijvende algemene achterstelling tot op vandaag.)

Het verfoeide hystorische fenomeen wordt nu herontdekt door een prof die zich blijkbaar helemaal niets aantrekt van moedertaal en al de verwevenheden die eraan vastzitten en uiterst noodzakelijk zijn voor de openbloeiing van de persoonlijkheid van het opgroeiende kind dat zich moet gekoesterd weten in zijn familiale en plaatselijke maatschappelijke omgeving. Ontwrichtingen van in de prille jeugd zijn al lang voornaam voer voor criminologen!

Te vroeg met vreemde talen beginnen fnuikt en beknot het ontwikkelend taal- en persoonlijkheidsgevoel van het kind; nochtans is een degelijk ontwikkeld moedertaalgevoel algemeen erkend als de beste voorwaarde voor het evenwichtig opslorpen van andere talen (liefst meerdere tegelijk)... wanneer dit gebeurt op zijn tijd en met het normale ontzag voor de moedertaal... (wanneer de leerling later begint ?afstand? te nemen van zijn eigen taal schort er iets heel ernstigs aan zijn opvoeding die in dit geval tegengesteld is aan het familiaal en volksbelang waaruit de leerling toch voortkomt.)

Als Nederlandstaligen zijn we bevoorrecht met het voordeel dat dit een taal is die nog een uitzonderlijke natuurlijke eenheid bewaard heeft spijts de vele blijkbaar opzettelijk opdrongen vreemde woorden en -regeltjes. 'Dislectie' of 'niet-lezing' treedt bij het normale Nederlandstalige onderwijs veel minder op dan bij het Franse en Engelse onderwijs. Dit heeft alleen te maken met de innerlijke harmonie van het kind, dat het te zwaar te verduren krijgt bij al de onlogische regeltjes en niet-taaleigen woorden die bij de taal gesleurd worden. (In de grond bestaat de taal alleen uit natuurwetten en zijn de regels alleen het kenmerk van taalonkundige regelgevers of regelgevers met een andere agenda.) Bedenk dan nog dat moedertaal de enige natuurlijke toegangssleutel is tot al de andere onderwezen wetenschappen en vakken!!!

Het is bewezen dat het lezen van een tekst met veel taaloneigen woorden kleine kortsluitingen (eigenlijk lussen) veroorzaakt in de hersenen met voortijdige vermoeidheid als gevolg bij volwassenen ... wat moet dit dan niet wezen bij opgroeiende kinderen? Hier ligt een zware verantwoordelijkheid bij het bazisonderwijs! Dus wat minder geleerd doen uit gemakszucht of eigenwaan en wat meer oog hebben voor de logische gevolgen van het normale handelen ...

Doe misschien zoals in India: daar staat iedere landstaal blijvend en met fierheid vooraan, dan volgt het overkoepelende Sanskrit en dan eerst het Engels dat daar beschouwd wordt als een noodzakelijk maar louter technisch gegeven voor de kontakten met het buitenland. Wat belet er ons om het Frans, van de nu hopeloos voorbijgestreefde internationale diplomatie, als tweede taal te vervangen door het Engels; dat zou alvast meer aarde aan de dijk brengen dan het gevaarlijk experimenteren met de vorming van de persoonlijkheid van het te jonge niet-weerbare kind. (In het Walenland en Brussel wordt het Nederlands gewoon aan de kant gezet zonder de minste terughoudendheid voor de "land-genoten", 'faciliteitengebied' of niet... en de enkele schaarse uitzonderingen veranderen daar blijkbaar niets aan.)

Tot slot, de taal is té belangrijk om het beleid ervan alleen aan 'taalkundigen' over te laten!


Charles Corten - 2/06/03

Zowel in het Taalunieversum (http://www.taalunieversum.org) als in het Rotterdams Nieuwsblad van 30 mei 2003 stond een artikel over tweetalig onderwijs in Rotterdam. Na de zomervakantie beginnen twee Rotterdamse basisscholen met tweetalig onderwijs in groep 1. Een Engelstalige docente gaat alle kleuters op die scholen minimaal vijf á zes uur per week 'onderdompelen' in haar moedertaal. Bedoeling is dat binnen enkele jaren nog tien tot dertien basisscholen in de regio dit voorbeeld volgen.


Frans Vermeulen - 3/06/03

Verwijzend naar de melding van Charles Corten op 2/06/03: Nederland is nu niet bepaald het land om naar op te kijken op gebied van jeugdbeleid! De nooit geziene taalverloedering in het onderwijs heeft de leerkrachten massaal doen afhaken, zodanig dat de toestand nu wel niet hopeloos is, maar dan toch paniekerig begint te worden. Noodgedwongen moet men leerkrachten invoeren, dus ruimte genoeg voor onbewezen hersenspinsels van nieuwlichters en nieuwe-moraalridders. Het devies is blijkbaar: experimenteer maar, zolang het maar niet ruikt naar de verfoeilijke traditionele waarden die Nederland hebben groot gemaakt: taal, volk en gezin!

(Let wel, de natuurlijke volgorde want het taalgebruik tekent woord voor woord het beleid of niet-beleid, en het niet meer kunnen inschatten van het woordbegrip zet reeds het eigen innerlijk beleid op losse schroeven... De zogenaamde nieuwe woorden van de onvolprezen vooruitgang worden zonder meer ondergaan maar niet meer aangevoeld voor wat ze oorspronkelijk en nog werkelijk inhouden spijts het meestal wazige begrip dat er wordt bovenop geplakt en niet moeiteloos kunstmatig aangeleerd.)


Frans Vermeulen - 15/06/03

Wij krijgen vlugger dan verwacht een voorsmaakje van de gemakkelijk te voorziene gevolgen van een tweetalige opvoeding bij het lezen van de overigens onschuldig bedoelde bijdrage van Dafydd ap Fergus - 28-05-03 uit Wales:

- een karig regeltje Nederlands ter inleiding om de er opvolgende te vergulden pil te helpen slikken.
- verder dertien regels Engels met in de laatste paragraaf nog wel een Nederlands zinnetje.
- en voor de inhoud één grote onbedoelde minachting voor een moedertaal waarvan, zo verstaan tussen de regels, men zich het best zo vlug mogelijk ontdoet als volwaardige taal.

Nu zijn er wel opmerkelijke verschillen tegenover het Welsh dat jammer genoeg al vrij vlug en waarschijnlijk onnodig buiten spel werd gezet:

1) Het Nederlands is nog altijd de enige openbare voertaal in Nederland en in Vlaanderen.
2) In Frankrijk en in Duitsland is het Nederlands openbare voertaal gebleven tot aan de van overheidswege georganiseerde verdrukking met het oog op totale uitroeiing (zoals men nu nog doet met het Bretoens en waarvoor een aanklacht voor taalmoord lopende is tegen de Franse staat!)
3) Ook de dochtertaal van het 17e-eeuwse Nederlands, het Afrikaans in Zuid-Afrika, is openbare voertaal gebleven tot aan de nieuwe Engelstalige onderdrukking door het laatste bewind aldaar, dat zodoende zijn belangrijkste wortels afhakt alsof het al mogelijkheden te veel heeft.
4) Nederlands wordt nu nog gesproken als moedertaal door + 21 miljoen mensen in Nederland en Vlaanderen, + 1,5 miljoen in Brussel en het Walenland en Letsenburg samen, + 5 miljoen in Frankrijk, + 5 miljoen in de overige Europese landen, + 5 miljoen in de rest van de wereld, samen goed voor + 37,5 miljoen Nederlandse moedertaalsprekers; voeg daarbij nog de 6-7 miljoen Afrikaanstalige moedertaalsprekers (en net zoveel anderstaligen die het Afrikaans normaal beheersen) en dan besef je dat het Nederlands met het Afrikaans, zonder blozen, op alle gebieden kan wedijveren met bijvoorbeeld het Frans, rekeninghoudend dat zeer grote delen van Frankrijk nog altijd - spijts aanhoudende uitroeiingspogingen - een overwegend aantal niet-Franse moedertaalsprekers kent, namelijk, Frans-Vlaanderen, de Letsenburgssprekende streek rond Diddenhoofen (Thionville), de Elzas, de Italiaanssprekende gebieden in het Oosten, de Provence tot Bordeaux of Occitanië, Catalonië, Baskenland, West-Gascogne en Bretagne (zonder te spreken van de miljoenen recente inwijkelingen).
5) Hoe meer je teruggaat in de tijd hoe groter het aandeel van de Nederlandstaligen in de wereldbevolking.
6) In de Gouden Eeuw voeren 9 op de 10 handelsschepen onder de vlag van de Verenigde Provinciën en vroeger, in de twaalfde eeuw, waren Gent en Brugge nog de grootste Wereldsteden gevolgd door steden als Rijsel, Ter Waan, Ieper, Antwerpen, Brussel, en zo kun je nog een hele tijd doorgaan. Ook op wetenschappelijk, op kunst- en op opvoedingsgebied hebben de Nederlandstaligen hun opmerkelijke sporen nagelaten in de wereldontwikkeling; dit is alleen toe te schrijven aan een ongewone financiële en moreel zelfbewuste natie. Het opmerkelijk verschijnsel van de honderden landen waar nu nog Nederlands gedoseerd wordt is daar niet vreemd aan!
7) Buiten deze, zeg maar jonge, historische erfenis is het Nederlands eigenlijk de oorspronkelijke West-Europese spil van de zogenaamde Indo-Germaanse Talen, waaruit voor het Westen al de andere Westerse Talen gegroeid zijn, zoals de dialecten zich verwijderd hebben van de oeroude gesproken en geschreven standaardtaal, maar waarnaar ze altijd nog zijn terug te voeren, ook al zijn de woorden soms kunstmatig onherkenbaar gemaakt zoals bij de zogenaamde Romaanse Talen.

Om nu de link te leggen met het tweede discussieonderwerp "Eén Europese Werktaal is genoeg!", kan het Nederlands op taalwetenschappelijke gronden zeker aanspraak maken op het statuut van eerste taal van Europa! Te meer ook omdat het Nederlands, mits de onlogische kleine kromregels van de spellingshervormingen sedert De Vries en Te Winkel ongedaan te maken, de enige taal is die van nature aangepast is aan de eeuw van de computermatige spraakherkenning en -vertaling, omdat het Vlaams of het Oud Algemeen Nederlands een volmaakte eenheid kent tussen uitspraak, geschrift en innerlijke betekenis, en dit met een wiskundige juistheid waardoor men deze taal als enige kan klasseren onder de logische wetenschappen als de natuur- en de wiskunde!

Het Nederlands heeft al de sleutels om het taalvraagstuk in het nieuwe Europa inzake hedendaagsverantwoord talenleren grondig op te lossen en beter dan met gelijk welke andere taal of kunstmatige tussentaal!

Ook om die redenen zou het een onvergeeflijke misdaad zijn het Nederlands te verdrukken, of daartoe aan te zetten vanuit rijkelijk betoelaagde Nederlandstalige universiteiten en profs, die hun grootheid en statigheid juist te danken hebben aan de vernederlandsing (Leiden, Gent, Leuven, enz.), en zoo de Nederlandstalige kinderen deze gratis sleuteltaal te willen ontzeggen; vanuit het Nederlands - de eigenlijke brontaal van de Westerse Talen - kan men, eens men een snel verhelderend juist inzicht verworven heeft in deze taal, ruim een tiental andere talen leren zonder het geheugen te moeten belasten en dit uitsluitend door inzicht, terwijl de brontaal ook een weergaloos voordeel biedt bij de toegang tot de andere al minstens even noodzakelijke wetenschappen of kundigheden. Men kan na het Nederlands, het Engels als internationale contacttaal vooraan plaatsen in de rij van de bij te leren talen, maar men kan nooit zonder groot verlies aan leerdoeltreffendheid het Nederlands vervangen door het Engels als instructie- of leertaal omdat men de omschrijvende woorden nooit diep genoeg kan aanvoelen om de nieuwe kennis -vlot en ordelijk en blijvend en steeds bruikbaar- op te slorpen.

Wil men het zware aanleervraagstuk van vreemde talen oplossen, dan biedt de voorafgaande ontdekking van de brontaal om te kunnen leren zuiver door inzicht, de enige, de snelste en de gemakkelijkste oplossing. Bovendien kan deze totaaloplossing, zonder vooringenomenheden naar beliefte getest en beoordeeld worden door de hoogste taalinstellingen, van zodra de verantwoordelijken daartoe de tijd vinden.


Stephen Harris - 16/06/03

Toen ik als Engelsman (eigenlijk half-jood/half-kelt, dus helemaal niet Engels) naar Nederland verhuizde sprak en schreef ik perfect Engels en geen Nederlands. Nu spreek en schrijf ik imperfect Engels en imperfect Nederlands! Is dit vooruitgang?


Frans Vermeulen - 27/06/03

Is dit een proefballonnetje?

Dat er alles bij elkaar in de afgelopen tientalen jaren miljarden euro's in de ontwikkeling van vertaalcomputers gestoken zijn door overheid, universiteit en bedrijfsleven, maar de resultaten van alle inspanningen nog altijd niet veel soeps zijn, zou ik zo niet durven te schrijven. Graag de mening van dé specialisten hierover! Het is blijkbaar zo dat er soms resultaten afgewenteld worden naar zogenaamde spinoff-bedrijven en de overheid (de belastingsbetaler, zo u wilt) geen zicht meer heeft op de resultaten van haar investeringen - dat is blijkbaar een oud zeer dat niet uitsluitend geldt voor de nieuwe taaltechnologiën.

Anderzijds, meen ik te weten dat sommige bedrijven al zeer ver staan in het razendsnel computermatig lezen van zeer omvangrijke teksten - ook in andere talen dan het Engels - en dit niet alleen met het doel automatische vertalingen te maken, maar ook het lezen en opslaan van het gelezene en dit bovendien te voorzien van betrouwbare samenvattingen ten dienste van het snel overlopend raadplegen door de doelgerichte onderzoeker. Zo hoopt men terecht een stap bij te benen tot de beheersing van de oeverloze informatiestroom.

Nu op het meer eenvoudige vlak. De computermatige spellingsschikkers hebben nu al meer dan hun nut bewezen en zij komen gelukkig en op tijd tegemoet aan de algemene onmacht om - zonder dit - nog spellingsfoutloze teksten te kunnen schrijven. Frankrijk en Duitsland hebben hiervoor hemel en aarde verzet (omdat het hard nodig was) en zijn er, net zoals trouwens ook voor het Nederlands, in geslaagd om hiermee mooie en voor iedere burger bruikbare resultaten te behalen. Het zou nu wel zeer jammer en onbegrijpelijk zijn voor het Nederlands om deze gang van zaken niet verder meer te volgen nu de rendabele resultaten er ook werkelijk zijn. Uit goede bron verneem ik dat Vlaanderen en Nederland niettemin - hoe onbegrijpbaar ook - in gebreke blijven om de spellingsschikkers op punt te doen houden of een goede coördinatie aan te moedigen! Wat zijn de bedoelingen? Heeft de staat wel het recht om zijn onderdanen te onthouden van het reeds ingeburgerde computerspellingsfeilloos schrijven nu het leeuwenaandeel van de kosten gedaan is???

Het is ook onbegrijpelijk dat vooraanstaande Nederlandstalige intellectuelen zich zo afstandelijk opstellen tegenover tegen de computermatige taalverwerking in het algemeen, en zo nodig willen dat het Nederlands afhaakt! Wat steekt hier achter? Zoals ik reeds schreef in de andere disscussies, is het Nederlands de enige taal die werkelijk en natuurlijk is opgewassen tegen het computertijdperk en dit is ook de reden van het zichtbaar - falen? - van deze technologie voor de andere talen, inbegrepen het Engels. De reden: omdat die talen te zeer zijn afgeweken van de oude Europese brontaal, dus te zeer verloederd zijn en niet meer beantwoorden aan de natuurwetten voor die taal. (Nochtans bedient ook het Meertens Instituut zich van Nederlandstalige taalgegevensbanken, of wenst dit Instituut zich liever uit te drukken in het Engels om niettemin te werken met het Nederlands; is dit niet een beetje zoals vroeger, toen we zo nodig eerst Latijn moesten leren om in staat te zijn onze achterlijke Nederlandse ziel te doorschouwen?)

Als de hoogste Nederlandstalige taaldeskundigen, mochten twijfelen aan mijn bewezen stelling inzake onze bevoorrechte taal, nodig ik hen uit, mij omstandig opdracht te geven de harde bewijzen op tafel te leggen onder de vorm van een wetenschappelijke verhandeling die ik anders toch moeilijk kan publiceren, niet bij gebrek aan de te verwachten inhoud maar alleen bij gebrek aan de juiste titels.


Frans Vermeulen - 30/06/03

Geachte Mevrouw, Mijnheer,

Mijn laatste bijdrage van 27-06-03 is eigenlijk bedoeld voor de discussie "Computers hoeven geen Nederlands te kunnen verstaan".

Wellicht heb ik per vergissing de discussie "Maakt tweetalig onderwijs ons kapot?" genomen om ze door te sturen. Mijn verontschulding hiervoor.

Met dank voor de rechtzetting.

Achtingsvolle groeten,
Frans Vermeulen


Arno Schrauwers - 5/09/03

Nou weet ik nog niet of de Ludo's al uit de paradox zijn.


Jorien Zengerink - 2/10/03

Ik studeer Frans en ben toe aan mijn afstudeerscriptie. Wellicht wordt dat er een over tweetalig onderwijs. Heeft iemand misschien tips over literatuur die ik kan gebruiken? Bij voorbaat dank!

Met vriendelijk groet, Jorien Zengerink (oorakel@hotmail.com)


Andres Herraiz - 29/11/03

Ik ben onder de indruk van Frans Vermeulen's bijdrage. Dat wat hij zegt over het Nederlands als brontaal "...is het Nederlands eigenlijk de oorspronkelijke West-Europese spil van de zogenaamde Indo-Germaanse Talen, waaruit voor het Westen al de andere Westerse Talen gegroeid zijn,..." dat heb ik vele malen tot mijn vreugde en nut ervaard. Afkomstig uit Spanje en een middelbaar technische opleiding gekregen hebbende in Nederland tussen de jaren '65-'72, met duits en engels inbegrepen, en daarna taalervaringen in multinationale bedrijven en in de vertaalwereld (vrijetijds) hebben mij ervaringen doen leven die Vermeulens stellingen (althans voor mij) ruimschoots bewijzen.


Marcus Drummer - 11/12/03

Ik zou graag m'n zoon in een Nederlandse kleuterschool inschrijven (hij is 4). Wij spreken geen Nederlands thuis. Ik heb gelezen dat er problemen zijn om d'rachter (op de lagere school) de moedertaal te beheersen (Frans). Wat denken jullie?


Johan Nijhof - 18/01/04

Ik zou België van harte gunnen dat het een echt tweetalig land wordt, zoals Zwitserland een echt meertalig land is, en niet een moeizame constructie waarin iedere deelgroep worstelt met zowel de eigen taal als die van de andere deelgroep.
België heeft dus vooralsnog de handen vol aan twee talen.
Een vreemde taal moet zo vroeg mogelijk worden geleerd. Aanvankelijk maakt het jonge kind geen onderscheid tussen het idioom uit de verschillende bronnen, maar tenslotte valt op ongeveer 4-jarige leeftijd alles op zijn plaats en is het kind snel perfect tweetalig, al moet men bedenken dat het woordgebruik nog altijd zeer beperkt is, maar de basis is dan gelegd. Ik ken een kind dat zo begon (tweetalig thuis, en toen naar de Franse school, om later in Australië Engels en nu in Brazilië de volgende taal op school te leren, alles zonder enig probleem. Als u slim genoeg bent om het te willen, meneer Drummer, is uw kind heel waarschijnlijk in staat het uit te voeren.


Piet Bouciqué - 16/02/04

Mijneer Nijhof, u slaat de bal mis waar u beweert dat Zwitserland een meertalig land is. Zwitserland is nl. een land met drie ééntalige taalgebieden, en dat is iets totaal anders. En er zijn in België drie officiële talen, geen twee.


Johan Nijhof - 17/02/04

De voorstelling die de heer Bouciqué van de Zwitserse taalsituatie geeft is wat al te versimpeld. Ten eerste vindt men in Zwitserland behalve Frans, Duits en Italiaans in Graubünden nog Raetoromaans (officieel sinds 1938 de vierde landstaal, maar bijna uitgestorven en ook nog eens dialectisch versplinterd), in de dalen van Tessin (en Zuid-Graubünden) vindt men naast het officiële Italiaans de lokale Lombardische dialecten, die dus, let wel, geen Italiaanse dialecten zijn. In de Franstalige gebieden treft men nog Francoprovencaals (evenmin een Frans dialect) en de grootste taaldifferentiatie komt toe aan de Deutschschweiz met talloze dialectvarianten, die allemaal echter wel Duits zijn. Ondanks de uitbundige politieke indeling in 26 kantons, vindt men ook tal van taaleilandjes in de Jura. Waar het mij echter om ging is, dat men b.v. in Biel of Fribourg helemaal naar believen een taal kan kiezen om zich in uit te drukken, en in dezelfde taal antwoord krijgt, waarbij het Frans aan alle standaards van de francofonie beantwoordt. Inderdaad, wanneer je in Zürich Frans wilt spreken, merk je wel dat Zürich toch echt Duitstalig is, maar je wordt goed verstaan.
Ik ben mij er zeer van bewust dat België met Eupen en Malmedy enige Duitstalige gebieden heeft geannexeerd en officieel drietalig is en ik heb ook geenszins beweerd dat het tweetalig was, slechts dat België de handen vol had aan twee talen. Tussen Frans en Vlaams neemt Duits echter geen gelijkgerechtigde positie in, met name in het onderwijs, en men ziet het gebruik van het Duits ook teruglopen. Francofone politici hoort men vaak een onbegrijpelijk Vlaams brabbelen, en het Frans van de Vlaamse collega’s is ook niet om in naar huis te schrijven. De situatie wordt verergerd doordat de laatste tijd de Vlamingen niet meer duidelijk kunnen maken achter welke norm ze nu eigenlijk staan.
Ik wil mij graag laten beleren, maar zie niet in waar mijn analyse gefaald mocht hebben. Gaarne enige precisering dus, waar ik de plank misgeslagen zou hebben.


Piet Bouciqué - 20/02/04

Mijnheer Nijhof, u kunt het blijkbaar niet laten. Vlaams is geen taal ! Of spreekt en schrijft u soms Hollands of Limburgs ? U heeft blijkbaar nog nooit van het Taalunieverdrag gehoord. En België heeft nooit Duitstalige gebieden geannexeerd. De Oostakantons zijn in 1925 definitief Belgisch grondgebied geworden als gevolg van het verdrag van Versailles.


Johan Nijhof - 22/02/04

Blijkbaar volgt de heer Bouciqué de andere discussies in taalschrift niet.
Ik heb geen behoefte aan een verlate politieke discussie, maar hecht wel aan de historische feiten. Het is dus juist via dit verdrag van Versailles, waardoor meer dan 45.000 Duitse onderdanen zonder volksstemming tot Belgen werden “gepromoveerd”.
Het gebruik van het woord annexatie is geen vondst van mij. Bij het bij België inlijven van de betreffende Ostkantonen ging het om een bevolking die met 45.000 van de 60.000 betrokkenen zeer overwegend Duitstalig was en al voor het bestaan van de Belgische staat tot Pruisen, en van meet af aan tot het Duitse keizerrijk behoord hadden. De strijdigheid van artikel 35 van het verdrag van Versailles met het toen net erkende principe van het zelfbeschikkingsrecht lag de overwinnaars in WO-I zelf ook een beetje zwaar op de maag, en daarom werd er een lijst geopend waarop bezwaar kon worden aangetekend, alles in plaats van een volksstemming, zoals in andere gevallen wel gebeurde. De door België toegepaste drukmiddelen waren echter zeer effectief, in het bijzonder de dreiging van onthouding van voedselbonnen of zelfs uitwijzing en landonteigening. Bewijs daarvoor is wel, dat de intekenaars voor het overgrote deel ambtenaren waren, die daarvoor minder bang behoefden te zijn. Duitsland protesteerde vergeefs bij de Volkerenbond. Het is absurd te stellen dat er niet geannexeerd zou zijn. (De commissie bestond uit 7 leden, van wie er 1 Duits was en stemde bij enkelvoudige meerderheid.)


Jan Van Herreweghe - 9/03/04

Beste,

Voor een directeur van het basisonderwijs ben ik op zoek naar twee artikels van Ludo Beheydt, meer bepaald "Tweetalige scholen: vloek of zegen?" en "Vormgevoeligheid prikkelen in het vreemdetalenonderwijs".

Dank u.

Jan Van Herreweghe
Bibliotheek Harelbeke
Eilandstraat 2
8530 Harelbeke
056/733440


nathalie dhaese - 23/01/05

Ik heb geen reactie, maar wel hulp nodig.

Ik ben student aan het Groenendaalcollege en heb voor het vak Nederlands een opdracht gekregen. Ik moet samen met een leerling een debat voeren over de stelling: "Vreemdetalenonderwijs moet starten in de kleuterklas."
Wij zijn de voorstanders.

Nu is mijn probleem: waar kan ik deugdelijke argumentatie vinden om deze stelling te ondersteunen? Kan iemand mij soms helpen?

Dank bij voorbaat.

Nathalie

Indien u mij kan helpen, stuur maar een mailtje naar:

nathalieke_dhaese@hotmail.com

---

Alvast een tip van de Taalschriftredactie: kijk eens naar
http://taalschrift.org/reportage/000192.html en http://taalschrift.org/reportage/000196.html.


Sarita - 25/01/05

Hallo mijn mondeling gaat over tweetalig onderwijs alleen het en ik zou graag een paar goede voor en tegen argumenten willen hebben
Kunt u mij helpen stuur dan een mailtje naar Sweet_kuri1988@hotmail.com


hilde - 1/02/05

hoi!
ook ik doe een pleidooi.
Ik vind het onderwerp tweetalig onderwijs heel erg boeiend. Maar zou u ook mij een paar goede voor- en tegenargumenten willen sturen? email: hildejelsma@hotmail.com
Bij voorbaat dank!

---

In twee Taalschriftartikelen over tweetaligheid zul je het nodige kunnen vinden: "Baby's leren spreken in de moederbuik" (Taalschrift september 2003: http://taalschrift.org/reportage/000192.html)
en vooral "Vloeiend meertalig op je zesde verjaardag" (Taalschrift oktober 2003: http://taalschrift.org/reportage/000196.html). Succes met je pleidooi!

Ben Salemans


La Pingvino - 20/03/05

Saluton!

Natuurlijk is het erg goed om meertalig opgevoed te worden of meertalig les te krijgen. Helaas, talen als het Engels, Duits en Frans zijn relatief lastig en het Nederlands helemaal, dus als dat niet vanaf de kleutertijd goed begint lukt dat praktisch niet goed. Met Esperanto, de taal die ik nu al 2 maanden leer en genoeg beheers om in te kunnen chatten en scrabblen, is het wél mogelijk om een taal goed te beheersen en zo een goede basis te leggen voor andere talen en culturen. Wanneer is de volgende vergadering van de EU over het taalprobleem?

Ĝis reskribo!

La Pingvino, Nederlanda lernanto je la Esperanto


Peter Kleiweg - 20/03/05

Je zult de huidige schooljeugd niet warm krijgen voor zo'n antiek-ideologisch halffabrikaat als Esperanto. De jeugd heeft z'n eigen geheime code, de SMS-taal, voor niet-ingewijden even onbegrijpelijk als Esperanto, en even nutteloos. Maar ze kunnen er naar hartelust in chatten. Wie niet SMSt hoort er niet meer bij.


saskya - 24/05/05

Hello iederen,

I'm looking for a "peuter and/of kleuter" french school for my children. We're a french/dutch couple living in the Nederland (Amersfoort)

An alternative could be a french nanny but we do not know where to look anymore.

Any ideas are welcome!

Groetjes,

Saskya
sbarek@hotmail.com


lott - 8/06/05

hoi
is hier ook ergens een taaldeskundige die een intervieuw (via hotmail) wil houden met ons over msn?? voor school...
groetjes
lott (lotty_2@hotmail.com)


lotty - 8/06/05

hoi
is hier ook ergens een taaldeskundige die een intervieuw (via hotmail) wil houden met ons over msn?? voor school...
groetjes
lotty en willemijn


klara belmans - 27/09/05

Beste

Mijn kinderen zitten in een Amerikaanse private school en wij zijn Nederlandstalig (allemaal geboren in Vlaanderen).
Mijn kinderen zijn nu tweetalig na 2 jaar onderwijs in het Engels gevolgd te hebben. Mijn oudste kon na 3 maand Engels, mijn middelste na ongeveer 6 maand en mijn jongste van 3 na 1 jaar. Volgens mij duurt het wat langer bij een kleuter om een tweede taal te leren omdat dat kind daarnaast ook zijn moedertaal moet leren, nog niet kan lezen en schrijven, en ook geen taalstructuur in zijn hoofd heeft. Nu spreekt ze vlot Nederlands en Engels. Ze begint in een derde kleuterklas reeds te lezen en te schrijven. Ze leert nu ook een derde taal.(Frans)
Het is belangrijk dat je thuis je moedertaal blijft spreken.
Ik vind het Engels een belangrijke taal. Ik vind dat je niet te enggeestig hoeft te denken en je enkel rekening dient te houden met België als staatstructuur. Probeer eens wat ruimer te denken, meer op wereldvlak.....tenslotte hebben we toch gekozen voor een Europese Unie. En Engels is een taal die wij als Nederlandstaligen gemakkelijk kunnen leren. (ook een Germaanse taal). Ik vind het spijtig, als we terugkeren naar België, mijn kinderen geen onderwijs kunnen volgen in het Engels en het Nederlands.(ik spreek van het middelbaar onderwijs)


Tine Verschueren - 18/10/05

ik ben laatstejaarsstudente kleuteronderwijs en voor mijn eindwerk ga ik mij verdiepen in het aanleren van een tweede taal vanaf de kleuterschool. Ik ben hier niet meteen een voorstander van, maar wil nagaan hoe men dit aanpakt, hoe kinderen erop reageren, welke voor- en nadelen hieraan verbonden zijn en pas nadien kan ik mij daarover uitspreken.
Zijn hier mensen die rechtstreeks in contact zijn gekomen met zulke scholen en kunnen die mij een korte reactie doormailen? Wanneer iemand nog een school weet waar m'n zulke Franse 'lesjes' geven aan de kleuters, kan ik dan ook die school krijgen om zo via observatie de directe reactie van kleuters te kunnen waarnemen?

Tine Verschueren

mail: tine.verschueren@student.khleuven.be


Alex Colen - 5/03/06

Mijn vrouw en ik hebben acht kinderen en hebben twintig jaar in Ierland gewoond. Wij spraken thuis Nederlands maar toen de twee oudsten slechts enkele dagen op school geweest waren spraken ze Engels.
Als wij later naar Aalst (Oost Vlaanderen) gingen wonen spraken wij thuis Engels. Maar de oudste zoon, die al last genoeg gehad had van het Aalsterst dialect (in Ierland sprak ie feilloos Nederlands) antwoorde waarom hij mij niet in het Engels antwoorde op mijn vragen: "it is too difficult".
Een taal kan je er zo maar niet inslaan omdat er neven de beschaafde omgangstaal er dialecten zijn en sociale varianten in het Engels zoals in het Nederlands.
Waar men ook gaat in de wereld zal men ontdekken dat Vlamingen vlug een meertaligheid ontwikkelen (ook de slavischtaligen doen dat) Men mag stellen dat de meerheid van de Vlamingen de bereidheid tot viertaligheid in zich meedragen.
Het probleem in België is dat men ze wil DWINGEN tot tweede taal Frans terwijl het Engels meer aan het Nederlands verwant is en tegelijkertijd een wereldtaal wat het Frans niet langer meer is.
Daarom voor Vlaanderen tweede taal Engels. Ook de Ieren spreken Engels maar verliezen nooit hun specifiek Iers zijn terwijl zij de oude taal het Gealic nog respecteren.
Frans dat pikken zij wel op in de loop van hun carière.



DK - 5/04/06

Ik ben ééntalig opgevoed, maar doe nu een tweetalige opleiding. Ik krijg 7 van de 12 lessen in het Engels, net wat meer dan de helft dus. Ik doe het nog niet zo lang, maar vind het erg leuk. Het is echt niet zo moeilijk als mensen denken, omdat je er snel aan went. En als je iets niet begrijpt, kun je het makkelijk in het Nederlands vragen. Ze zullen je niet dwingen om alles in het Engels te doen, hoewel je het wel zo vaak mogelijk moet proberen.

Toen ik een jaar of tien was, heb ik een tijd Frans gestudeerd. Ik verveelde me gewoon heel erg op school, en omdat ik altijd al geïnteresseerd was in talen ben ik dit gaan doen. Na een tijd ben ik ermee gestopt, maar op de middelbare school is dit wel handig geweest. Voor de eerste toetsen haalde ik tienen, omdat ik het al wist.

Ik ben voor tweetalig onderwijs. En dan makt het niet uit welke talen het dan precies zijn, hoewel in Nederland het beste Engels en Nederlands zijn, denk ik. In België zou Frans en Nederlands weer beter zijn!


Fabian - 13/06/06

Esperanto!
ik zit zelf in de tweede klas van Engels TTO, kan vloeiend Spaans een beetje Frans, Duits etc. en merk hoe vreselijk omwendig is. Hoe veel talen moeten wij kinderen leren, dat is toch niet normaal! Krijg een jaartje Esperanto op de basisschool, gewoon een uurtje per week en je kan een andere taal. Als Nederland daar mee begint weet ik zeker dat Frankrijk, Duitseland en snel andere grote landen volgen! Realiseer je nou wat je met al die tijd kan doen, met al dat geld, met al dat papier voor al die verschillende verpakkingen, handleidingen, etc. Al de informatie die dan wel voor heel de wereld te krijgen is. Nee, het probleem is niet meteen opgelost, maar het zorgt wel voor gelijkheid van taal en zo van spreken, geen mensen die door hun taal de boel kunnen manipuleren en zo kan ik nog een jaartje doorgaan.
En in die tijd kunnen jullie allemaal naar bijv. Lernu.net gaan en met elke week een beetje esperanto, kunnen jullie een nieuwe taal spreken. Die niet zoals het Engels of het Frans, met al het respect, onmogelijk is om te leren voor een hele grote wereld bevolking.

Sorry dat ik me zo liet gaan, :) , in ieder geval; wel of geen Esperanto, heel veel succes!


Edwin Huits - 7/09/06

Sinds een maand werk ik in Japan voor een schoolbestuur. Dit schoolbestuur heeft mij gevraagd een cursus Engels op te starten voor basisschoolleerlingen.
Nu loop ik tegen een aantal vragen aan waarop ik, via deze weg, een antwoord hoop te vinden:

1. Wat is de beste leeftijdsgroep om zo'n cursus mee te beginnen?
2. Uit hoeveel personen zou zo'n cursus in de ideale situatie moeten bestaan?
3. Zijn er "gevaren" of "valkuilen" waar ik rekening mee zou kunnen/moeten houden m.b.t. de leerlingen (en het verkrijgen van het Engels als tweede taal)?
4. Mijn Japans is nog niet al te best. Heeft iemand tips om deze leerlingen volledig in het Engels de taal aan te leren? Is dit überhaupt mogelijk? Kleven hier nadelen aan?
5. Heeft iemand wellicht tips voor leermethodes?

Alvast bedankt voor uw reactie.

Met vriendelijke groet,

Edwin Huits

PS: U kunt mij direct e-mailen via: edwinhuits@gmail.com


kevin - 16/11/07

kan iemand kort de voor en nadelen van meertaligheid opsommen ? dank bij voorbaat


Frans Vermeulen - 21/11/07

Gevolg gevend aan de vraag van Kevin - 16/11/07:

Voordelen meertaligheid:

1) Indien niet te vroeg begonnen, opent dit nog net meer toegang tot anderstaligen, maar Engels- en Franstaligen zijn hiervan maar weinig overtuigd.
2) Beroepshalve kan het aanleren van een bijkomende taal echt noodzakelijk zijn, hoewel Engels- en Franstaligen ook hier weer bewust tegen de stroom oproeien tot hun eigen zeer zichtbaar nadeel.
3) Meertaligheid kan verbredend werken vanaf het punt dat men de eigen moedertaal goed en wel verworven heeft en die verworvenheid als onontbeerlijk houvast kan dienen waarnaar onbewust en bewust altijd zal verwezen worden.

Nadelen meertaligheid:

1) Bij te vroeg beginnen, blokt dit de innerlijke taalvorming af en ook de bevredigende diepgang van de taal; er treedt oppervlakkigheid in de plaats wat dan verkeerdelijk vlotheid wordt genoemd.
2) Er zijn geen nadelen aan het beroepsmatig aanleren van talen, maar voor de Engels- en in mindere mate voor de Franstaligen geldt die regel blijkbaar nog niet ...
3) Het verbredend werken van meertaligheid is ook begrensd in aantal, want van vele talen het oppervlakkige kennen, stompt af tot oppervlakkigheid, ook in de moedertaal; met dergelijke mensen kan men maar zeer oppervlakkig redeneren en zo kunnen zij logischewijze de boot missen.
4) Als men het taalgebruik beschouwt van meeste wetenschappers, die uiteraard met enkele talen moeten werken, dan ontwaart men een verloedering van hun Nederlands en een schromelijk te kort aan taalvaardige wetenschappelijke diepgang. En wegens hun verkeerd voorbeeldoptreden schieten zij zo ook te kort aan hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. Wat zij niet beseffen is dat het Nederlands, vergeleken met de talen die hun norm willen opdringen, veel beter geschikt is om wetenschappelijk door te denken tot op het bot, op voorwaarde natuurlijk dat men taaleigen woorden gebruikt en niet de klakkeloos overgenomen vreemde woorden die alleen maar domweg verwarring zaaien in de eigen geest.
5) Wat geldt voor de toonaangevende wetenschap geldt ook voor het maatschappelijk leven in het algemeen; meertaligheid en het zo nodig willen tentoonspreiden van die meertaligheid door te pas en ten onpas met overgenomen woorden te pronken, getuigt van oppervlakkigheid en schromelijk tekort aan diepgang en gemoedelijke gevoelsoverdracht.

Besluit:

Volmondig ja voor de meertaligheid! Juist daarom een vurig pleidooi voor het leren beheersen van het onverloederde Nederlands dat al zijn uitzonderlijke logische troeven kan uitspelen, mits het onderwijs op elk vlak daarop af te stemmen, wat dan lijnrecht staat tegenover de verstoting van het Nederlands uit het hoger onderwijs (terwijl men al staat te trappelen om hetzelfde te doen in het Middelbaar- en zelfs het Lager onderwijs) onder de mom van ... maar in werkelijkheid wegens een andere agenda die niets meer te zien heeft met het algemeen welzijn! Wie pleit voor zeer vroeg meer talen op te dringen aan het te prille kind, getuigt van verregaande onverantwoordelijkheid; "Als de vos de passie preekt, let op uw ganzen!" is hier zeker op zijn plaats.


Julie - 7/01/09

Er is wel een ding die ik heel stom vind in België en dan vooral in Brussel.
Ik bedoel ik ga in een Brusselse school, waar er op dezelfde speelplaats franstaligen zijn. Onze leerkrachten Frans zijn niet altijd fantastisch doordat Frans niet hun moedertaal is. En dit te bedenken dat op amper 100m een heleboel Franstalige leerkrachten zitten die ons het Frans beter zouden kunnen aanleren. Wat dus hetzelfde is voor de Franstalige leerlingen die Nederlands krijgen (in kleinere mate dan Nederlandstalige leerlingen) van Franstalige leerkrachten die het Nederlands amper spreken en waar sommige leerlingen slimmer zijn dan hun leerkracht.

Zou het niet gewoon simpeler zijn om in het Franstalig onderwijs Nederlands te geven door Vlaamse leerkrachten en voor het Nederlandstalig onderwijs Frans te geven door Waalse leerkrachten. Waarom zou men in België niet eens kunnen profiteren van het feit dat Franstaligen en Nederlandstaligen in eenzelfde land al dan niet stad samenleven?!


Han Maenen - 4/06/09

Een alternatief voor tweetalig onderwijs is versterkt Engels (Frans, Duits etc.) aanbieden, naast de gewone vakken in vreemde talen. Daarmee leer je ook Engels op hoog niveau en wordt onze eigen taal niet bij het grofvuil gezet. Ik las ergens op de website van het "Europees" Platform voor het Nederlands Onderwijs dat in de tweetalige klas geen Nederlands wordt gesproken, dat zegt genoeg. Dit Platform is eerder Oost-Brits, omdat het speciaal op Engeland is georiënteerd, het minst Europese lid van de EU! Misschien leven we over enkele generaties niet in Nederland, maar in Oost-Britannië. Ik moet niets van verengelsing en veramerikaansing - dat gaat in Nederland door voor internationalisering - hebben, wel van goede talenkennis en daarom geef ik de voorkeur aan het aanbieden van versterkt Engels (en andere talen). En natuurlijk moet ook in de gewone vreemde taalvakken de doeltaal de voertaal te zijn. Daar behoort, paradoxaal, het Nederlands te wijken.


Kees - 18/07/10

Vergeten wordt bij deze discussie, dat sommige de grootste moeite hebben met het leren van vreemde talen. Dit zijn vaak diegene die goed zijn in betavakken.
In plaats ervan om hierin verder te verdiepen moeten ze nu hun tijd (verspillen) aan het leren van vreemde talen.
(In Nederland op de middelbare school naast Engels ook nog Duits en Frans in de eerste 4 jaar.)

Zou het daarom komen dat de wetenschap in de USA veel verder is dan hier?







print pagina

Door het gebruik van stijlbladen is geen aparte 'print pagina' nodig. Gebruik de 'print' functie van uw browser.



tekstgroottekleinmiddelgroot

     
recente reacties

Kees:
"Vergeten wordt bij deze discussie, dat sommige de grootste moeite..."

Han Maenen:
"Een alternatief voor tweetalig onderwijs is versterkt Engels (Frans, Duits..."

Julie:
"Er is wel een ding die ik heel stom vind..."

Frans Vermeulen:
"Gevolg gevend aan de vraag van Kevin - 16/11/07: Voordelen..."

kevin:
"kan iemand kort de voor en nadelen van meertaligheid opsommen..."

Edwin Huits:
"Sinds een maand werk ik in Japan voor een schoolbestuur...."