“Mooi Nederlands bestaat wél!”
Prof. Koen Jaspaert - 20/10/06
”Als mensen auto’s, muziek, bloembakken en vogelgezang in mooi en lelijk kunnen indelen, waarom zouden ze dat niet met klanken en zinswendingen van het Nederlands kunnen?”, vraagt prof. Koen Jaspaert zich af. En toch besteden de media veel meer aandacht aan mensen die zich aan lelijk taalgebruik ergeren dan aan mensen die het Nederlands mooi vinden. Ten onrechte. ‘Kun je eens een column voor Taalschrift schrijven met als titel: ‘Mooi Nederlands bestaat niet, of iets van die strekking’ luidt de vraag vanuit het Taalschrifthoofdkwartier. Ze zijn daar mijn dwarse natuur blijkbaar nog niet vergeten, en een stukje schrijven tegen het algemene geloof in, dat moet iets voor mij zijn. Dat mooi en lelijk Nederlands tot de algemene maatschappelijke geloofsleer behoren, lijkt me een feit: ik hoef de krant van de dag maar open te slaan om belijdenissen van dit geloof aan te treffen. Opvallend is dat die belijdenissen bijna altijd uitgaan van mensen die zich ergeren aan lelijk taalgebruik. Stukjes over mooi taalgebruik zijn veel zeldzamer. Daarvoor moet je al in de literaire bijdragen zijn. Het algemene doemdenken over het lot van onze taal heeft een duidelijke esthetische dimensie. Ik heb de opdracht aanvaard. Niet zonder protest echter. Mijn probleem is immers dat ik denk dat mooi Nederlands wel bestaat. Als mensen auto’s, muziek, bloembakken en vogelgezang in mooi en lelijk in kunnen delen, waarom zouden ze dat niet met klanken en zinswendingen van het Nederlands kunnen? Ik persoonlijk heb iets tegen het woord lekker. En knabbelen, daar kan ik echt niet tegen. Kabbelen daarentegen vind ik dan wel weer mooi. Net als daarentegen daarentegen. Wat ik mooi en lelijk vind, heeft volgens mij weinig met het Nederlands van doen, maar alles met mezelf. Ongetwijfeld is er in mijn verleden een diepe psychologische verklaring te vinden voor mijn aversie van knabbelen en het esthetische genoegen dat kabbelen mij verschaft. Die ene n verschil heeft daar niets mee te maken. Het eigenaardige is nu dat mensen nogal geneigd blijken dat hoogstpersoonlijke esthetische oordeel als een soort objectief kenmerk van taal te interpreteren. Opeens is het niet meer ik of een andere die iets mooi of lelijk vindt, nee, opeens is het de taal zelf die mooi of lelijk is. Die benadering maakt het dan automatisch onze persoonlijke keuze of we mooie of lelijke taal gebruiken. En zo is de perverse cirkelredenering rond: ik gebruik wat ik mooi vind, en als ik erin slaag om jou te doen geloven dat wat ik mooi vind, objectief gezien ook mooi is, waardeer jij mij erom dat ik mooie taal weet te gebruiken. Ik heb met andere woorden mijn eigen aanzien georganiseerd. Als je daarbij bedenkt dat deze truc me beter zal lukken naarmate ik meer aanzien heb, hebben we het beeld compleet: mooie taal is de taal die mensen met aanzien gebruiken, en mensen hebben aanzien omdat ze mooie taal gebruiken. Is het je al opgevallen dat we meestal wel enige esthetische opmerkingen hebben bij de taal van groepen waar we op de ene of andere manier een probleem mee hebben? Of we prijzen ze zo de esthetische hemel in dat de andere er ongemakkelijk van wordt. Nee, wees gerust, ik laat me niet verleiden om over Nederlanders, Vlamingen en Surinamers te beginnen. Die invulling kunt u zelf wel maken. Ik hou het erbij dat de esthetiek van taal niet in de taal maar in de taalbeschouwer besloten ligt, dat de persoonlijke en maatschappelijke geschiedenis van die beschouwer de weg wijst naar wat hij mooi of lelijk vindt. En vice versa.
Andre Driessen - 26/10/06
Het Nederlands is een prachtige taal. Alleen gaan sommige gebruikers er zeer onzorgvuldig mee om. Een goed voorbeeld daarvan vind ik de term 'Verontdonken' die oud-premier Ruud Lubbers deze week in NRC Handelsblad in de mond nam. Ik moest er een column aan wijden. Zie http://www.bexblog.nl/?p=109#more-109.
|
Peter Kleiweg (Groningen) - 26/10/06
Ik vraag me af waarom in nationale radio- en tv-reclame's zoveel Hollands is te horen. Het doel van een reclamemaker is toch om te verleiden. Maar als ik zo'n vette Gooise tongval hoor knap ik direct af. Waarom niet een warm Twents accent? Het Hollands is ongetwijfeld de lelijkste variant van het Nederlands die in ons land te horen is.
Zouden reclamemakers niet doorhebben dat hun spotjes zo irritant klinken? Dat kan ik me moeilijk voorstellen. Reclamemakers zijn ook niet dom. Zouden ze niet geïnteresseerd zijn in consumenten buiten de Randstad? Misschien hebben Hollandse consumenten niet door hoe lelijk hun taal klinkt, en voelen ze zich eerder aangesproken door reclame in hun tongval. Misschien heeft zo'n irritante reclame een positief effect in de Randstad dat opweegt tegen het verlies aan consumenten buiten de Randstad.
Of zou het Hollands helemaal niet lelijk zijn? Zou Koen Jaspaerts suggestie kloppen, en is het een kwestie van mijn persoonlijke smaak? Nee, dat is absoluut ondenkbaar.
|
Paul van de Weg - 27/10/06
Ik had het geluk (60+), dat mijn ouders beiden "hoger" opgeleid waren. Daardoor kreeg ik van thuis veel mee.
Daarnaast had ik de pech vanaf de 2e klas der lagere school in Indonesië te vertoeven. Daar zat ik op een SNO-school (Sticht. Ned. Onderwijs). Zoveel Nederlanders werkten daar niet, en over het algemeen waren zij hoog opgeleid.
Wij spraken daar "steriel" Nederlands, geen dialect. Toen ik in '55 terugkwam, maar ook daarna. (zelfs nu nog wel) werd ik beschuldigd van "bekakt" spreken. Kennelijk is (vrijwel) accentloos in Nederland gelijk aan bekakt.
Bij deze instelling verwacht is niet snel, dat het Nederlands mooi klinkt. En het barokke, maar wel mooie, taalgebruik van eind 19e + begin 20 eeuw is helemaal verboden.
MOOI? We doen er alles aan om het lelijk te maken.
Het zal wel aan mij als "taalbeschouwer" liggen, dat ik het zo ervaar.
|
Gooitske Hornstra Moedt - 27/10/06
Heeft Koen Jaspaert dit nietszeggende stukje tijdens de koffiepauze geschreven? Teleurstellend!
|
magreet - 27/10/06
"...mooie taal is de taal die mensen met aanzien gebruiken, en mensen hebben aanzien omdat ze mooie taal gebruiken." Mensen met ´air´ praten het lelijkste Hollands dat er is. Het Nederlands is mooier alleen dan moet je natuurlijk wel even een andere radiozender opzetten.
|
Karel Daerden - 28/10/06
Zou voor taal niet hetzelfde gelden als voor zoveel andere dingen? Voor muziek bijvoorbeeld? Ook daar ergeren we ons immers aan eentonigheid en gebrek aan creativiteit. Ik in elk geval.
Voor mij is lelijk Nederlands dus een lui en fantasieloos taalgebruik. Het oeverloos herhaalde 'Ik heb zoiets van' of 'Ik ga ervoor'. Dat soort domme clichés. Of het onuitroeibare 'naartoe'-gekwek: alle bestaande voorzetsels worden nuanceloos vervangen door 'naar(toe)'. Zo ergerlijk en lelijk! En de gebruiker ervan is zich van geen kwaad bewust; integendeel: hij glimt van zelfgenoegzaamheid. Ik heb dan zoiets van: naar gemakzucht en leeghoofdigheid toe is dit echt onduldbaar.
Ook de uitspraak kan een bron van ergernis zijn. Ik heb het niet over diverse accenten; een taal is nu eenmaal nooit eenvormig, ook de standaardtaal niet. En daar is niets mis mee.
Neen, lelijk vind ik de (in Vlaanderen) recente mode om de huig-r extra lang te maken. "De verrrrmoedelijke terrrrrorrrristen worrrrden opgespoorrrrd". Vroeger zou men van een spraakgebrek gewaagd hebben, tegenwoordig zitten deze rrrrr-fanatici met tientallen achter de microfoons van radio en televisie!
Maar wat blijkt? De meeste mensen blijken die overdrijving niet te horen! Wat voor mijn oor een kwelling is, wordt door anderen niet eens waargenomeni! Prof. Koen Jaspaert heeft volkomen gelijk: de esthetiek van taal ligt besloten in de taalbeschouwer.
|
ILI - 28/10/06
Als Jaspaert het heeft over esthetische waarde van kabbelen en knabbelen, dan is dat inderdaad een persoonlijke aangelegenheid. Anders is het als men 'taalverruwing' beschouwt. Blijkbaar hebben steeds meer mensen er moeite mee het gepaste register te kiezen bij communicatie. Vloeken, dialect op televisie en in de klas, enz. Het kan allemaal. Misschien weerspiegelt deze trend een pijnlijke verschuiving in onze maatschappij waar plagen, pesten, agressie en geweld de norm lijkt.
|
Martijn - 29/10/06
Natuurlijk kan men taal mooi of lelijk maken. Echter, zoals het met alles is wat in lelijk en mooi verdeeld kan worden is originaliteit troef. Een mooie auto is maar mooi zolang het ontwerp niet veelvuldig gekopieerd wordt. Daarna volgt immers steevast de gedachte: "hebben we al gezien, volgende!".
Originaliteit in taal is natuurlijk wel wat lastiger te bewerkstelligen dan originaliteit in auto-ontwerp. Niet in de laatste plaats door het gebrek aan nieuwe woorden. Het enige wat een mens nog kan doen om origineel, en niet persé, mooie taal te gebruiken is woorden te kiezen die (bijna) niemand anders kiest. Die originaliteit behoeft overigens niet universeel te zijn. Iets wat in Vlaanderen heel gewoon taalgebruik is kan in Nederland als origineel beschouwt worden. "Zeker en vast" bijvoorbeeld is in Vlaanderen heel gewoon, maar is in Holland een originelere variant dan het "vast en zeker".
In mindere mate lukt het ook wel eens om origineel te zijn door het zelf verzinnen van nieuwe woorden. Garantie op succes biedt het echter allerminst, denk maar aan het reeds genoemde "ontverdonken".
Ik heb zelf laatst ook nog een poging gedaan een nieuw woord op de markt te brengen. Een tijdje terug wilde de K.N.V.B een wetsvoorstel indienen om voetbalrelschoppers in de toekomst makkelijker in het gareel te houden. Mijns inziens is het niet de normale gang van zaken dat een Bond of wat voor organisatie dan ook anders dan een politieke partij een wetsvoorstel indient. De mededeling dat de politiek naderhand niet meer moet zeuren als het het wetsvoorstel afkeurde deed mij al helemaal walgen. Ik denk echter dat de K.N.V.B het niet zo serieus meent en dat het alleen maar een provocatie is om de urgentie van de kwestie weer een beetje aan het licht te brengen. Dat bracht mijn gedachten op de volgende term: Pravocatie.
Niet veel mensen snapten hem nu toe. Hier bevindt ik mij echter onder andere taalminnenden. Ik neem dan ook aan dat hier iedereen wel snapt wat ik bedoel. Of u het woord ook mooi vindt is weer een heel andere zaak.
|
christian vandekerkhove - 29/10/06
Natuurlijk bestaat mooi Nederlands wel!
Deze discussie zou m.i. op twee manieren in twee subdiscussies kunnen worden verdeeld: 1. Het al dan niet esthetisch ervaren van klanken enerzijds en van woorden en begrippen anderzijds (daar ga ik hier even niet over uitweiden). 2. De objectiviteit of subjectiviteit van onze esthetische normen. (over dit laatste wil ik het wél even hebben en dan zullen we toch automatisch ook bij het eerste uitkomen).
Is het mooi of lelijk vinden van woorden en uitdrukkingen individueel? Wellicht ten dele, want we hebben allen onze eigen prehistorie, waarin onze normen en waarden werden vastgelegd.
Inderdaad, zoals in Frankrijk wordt gezegd: "Er wordt niet gediscussieerd over smaken, kleuren, wijnen en vrouwen".
De vraag is of dat "niet discussiëren" een kwestie is van tolerantie of van relativiteit. Niemand zal ontkennen dat onze persoonlijke achtergrond deels instaat voor onze waardemeters inzake esthetiek. De guturale "g" en de Engelse "r" in het Hollands Nederlands, kunnen bijvoorbeeld de Hagenaar aangenaam in de oren klinken, terwijl ze bij mij als Vlaming storend overkomen. Op dezelfde manier zal mijn Brabantse (in de grootgeografische betekenis van het woord) tongval vaak de mensen uit de Randstad storen. Het lijkt dus allemaal heel relatief en cultuurgebonden. Toch vraag ik me af of er niet meer is. Bestaat er niet zoiets als "universele eufonie"?
Zoals Toon Hermans ooit eens zei: "Adam en Eva, dat betekent liefde. Hadden ze Truus en Fritz geheten, dan was dat niet hetzelfde". Hoe komt het dat woorden die het begrip "mama" aanduiden in vele talen, zelfs uit verschillende taalfamilies, toch vaak dezelfde zachte klanken gebruiken. Is er een taal, waarin voor "moeder" een woord wordt gebruikt dat een beetje klinkt als "cactus" of "cirkelzaag"? Ik betwijfel het.
In het Sanskriet wordt gezegd "namaha rupaha asti" (het woord of de naam IS de vorm). Dit is volgens mij de kern van de zaak. Het is niet een kwestie van mooi of lelijk, maar van aangepast aan de boodschap. Simplistisch gezegd: mooie woorden voor mooie dingen en iets grovere woorden om grovere dingen uit te drukken. Wel moet de taal steeds zo veel mogelijk gedisciplineerd zijn, maar dat is een ander verhaal, zou Kipling zeggen.
|
Gooitske Hornstra Moedt - 29/10/06
Nee, Martijn ik snap hem niet! Leg eens uit! Ben jij trouwens dezelfde Martijn die in de LC geregeld commentaar geeft?
|
Johan Nijhof - 30/10/06
"Beauty is in the eye of the beholder" en "Smaken verschillen". Dat is ongeveer wat Prof. Jaspaert ons duidelijk probeert te maken.
Wie daarbij eindelijk de schellen van de ogen vallen, melde zich.
Wat mij echter intrigeert is het merkwaardige voorbeeld van kabbelen en knabbelen. Wij blijven geheel in het ongewisse wat krabbelen aan esthetische ontroering bij de auteur teweegbrengt, en of de uitspraak van de r daarbij nog gewicht in de schaal legt.
|
Frans Vermeulen - 30/10/06
Mooi Nederlands, wat duidt op bevalligheid, is goed, maar beter en bovendien overlappend is Schoon Nederlands, wat duidt op zuiverheid. Opsmukken hoeft niet en de taal verprutsen met niet-taaleigen woorden mag niet, want dit veroorzaakt niet of nauwelijks bewuste kleine kortsluitingen in de denkgang, vandaar de vermoeidheid en lusteloosheid die onmiddellijk onbewust optreden bij het lezen van dergelijke teksten. Bruikbaarheid in het algemeen speelt ook een grote rol bij de beoordeling of iets mooi of schoon is. In alle huidige tastbare ontwerpen, van gelijk welke aard, streeft men eerst de bruikbaarheid na en op de tweede plaats, maar gelijklopend, de uiterlijke vormgeving door het opschonen naar gebruiksgemak en besparing op het onnodige. Zelfs de keuze van kunst ontsnapt niet aan deze wetmatige doelgerichtheid.
|
Sjaak - 30/10/06
Ik vind van wel, echter de meeste nederlanders vinden van niet.
Want ze laten zich als makke lammetjes beroven van de eigen taal.
Door Commercie, winkels, bedrijven en nu ook al door de overheid.
Het vunzigste voorbeeld is Schiphol, waar het nederlands de nek om is gedraaid.
|
Gooitske Hornstra Moedt - 30/10/06
Johan Nijfhof, ik ben het alweer met je eens. Maar Sjaak, je schrijft anders niet echt mooi Nederlands. En Frans Vermeulen: Wablief?
|
Sjaak - 31/10/06
Goed, daar gaat ie dan.
Onze nederlandse taal wordt gedempt door een verstikkende dikke deken van engels.
Hieruit valt af te leiden dat de liefde van de nederlanders voor hun taal bekoeld is, en dat kan inhouden dat men de eigen taal niet mooi en hip vindt.
Sjaak
|
Martijn - 3/11/06
@Gooitske Hornstra Moedt:
Pravo is Pools voor wet. Pravoceren derhalve is zoiets als wetten willen stellen.
|
Margreet - 4/11/06
¨Het Hollands is ongetwijfeld de lelijkste variant van het Nederlands die in ons land te horen is.¨ Ja mee eens. Maar, vergeet het Zeeuws niet. Holland van boven de riolering is géén Nederlands. Maar elders maken de Hollanders de zelfde fout. Ik hoorde laatst dat 2 academici 4 jaar Spaans hadden gestudeerd. Toen ze in Spanje, Catalunya aankwamen ontdekten zij dat ze Catalaans moesten spreken en niet Castalaans. Dus die 2 zitten weer op school. Of neem het Luikse Frans, mooier dan overige streken...
Koen Jaspaerts heeft teveel Kant gelezen. Het is soms aandoenlijk dit verstopt te zien in een tekst als boven. Wel natuurlijk 6 keer herkouwd en er een andere draai aangegeven.
|
Ann Devos - 6/11/06
Het zal wel beroepsmisvorming zijn maar ik geniet van het horen of uitspreken van bepaalde woorden. Het hoeft daarom niet noodzakelijk Nederlands te zijn. Ook in andere talen vind ik 'mooie' woorden. Ik gebruik ook nog steeds het dialect van mijn geboortestreek. Geef toe, als je in Brugge geboren bent en met West-Vlaams bent opgegroeid heb je een voetje voor wat betreft woordenschat. Ons dialect zit zo doorspekt met zegswijzen en uitdrukkingen die de taal zo ongelooflijk rijk maken, dat ik steeds weer verbaasd ben als ik mensen ontmoet, die geen of nauwelijks uitdrukkingen gebruiken. Zaterdag hoorde ik nog een nieuwe: 'De konijntjes hangen aan de draad'. Ik moet eerlijk toegeven dat ik die nog nooit gehoord heb ... ze zullen die in West-Vlaanderen niet gebruiken, veronderstel ik.
Wat mij ongelooflijk veel plezier doet, is dat mijn dochter die nu eindelijk naar de universiteit kan, dezelfde passie heeft ontwikkeld. Betekenissen opzoeken van nieuwe woorden, die woorden uitspreken, genieten van de klanken, zijn een spel geworden zoals ik mannen wel eens naar het geluid van een moto zie luisteren of stoere verhalen hoor vertellen over hun veroveringen. Taal en het spel met woorden en klanken heeft iets poëtisch (ongetwijfeld), melodisch (natuurlijk) en warm. Het is echter moeilijk om dat aan niet-gelijkgestemden duidelijk te maken. Die halen zuchtend de schouders op en draaien zich om. Jammer!
|
Frans Vermeulen - 7/11/06
Naar mijn gevoel zijn alle natuurlijk gesproken talen mooi, niet in het minst de streektalen, voor zover ze maar niet ontsierd worden door niet passende vreemde- of bastaardwoorden. Het Algemeen Nederlands is ronduit mooi, ook en bijvoorkeur als men er de herkomst van de spreker in herkent. Geheel anders is het gesteld met de opdrongen tussentaal van sommige radio- en televisieuitzendingen die blijkbaar geen ander doel hebben dan het AN af te breken in naam van een bedenkelijke 'nieuwe vrijheid' en die, zoals met zoveel zaken in de openbare omroepen, gewoon onstichtelijk en aanzettend is tot verloedering met onderhuidse kwalijke maatschappelijke gevolgen.
|
Peter - 7/11/06
Vroeger, toen de lucht nog schoon was en de winters nog koud waren in de lage landen en we ons niet druk hoefden te maken over studiehuis en basisverzekering spraken we hier met mooie eindeloze zinnen en leefden we echter tijdenlang in de veronderstelling dat er, behalve die eeuwige vogels en hun nesten, van die vermakelijke Nederlandse zinnen eigenlijk niets was overgebleven en dat we ons daarom ook verder niet in hoefden te verdiepen, maar nu we dat dan toch maar eens gaan doen, blijkt dat er nog best een hoop van die mooie eindeloze zinnen bij elkaar te sprokkelen zijn en dat daar heel interessante woorden bij kunnen zitten in deze bijdrage waar je een paar alleraardigste Nederlandse woorden de revue kan laten passeren met zijn onbekende woorden, bekende woorden met een onbekende betekenis en bekende woorden met een bekende betekenis, zodat je alleen niet wist dat die al in het Nederlands bestond, toen de lucht nog blauw en de herfst nog winderig goudbruin was en we ons niet druk hoefden te maken over studietoelagen en bijstandverzekering, echter in de veronderstelling, dat er behalve die eeuwige vogels en hun liefdesnesten, van dat Nederlands eigenlijk niets was overgebleven dat we ons daarom ook verder niet hoefden te verdiepen in eerdere tijden, toen...
|
robert - 8/11/06
Ruud Lubbers en Jan Peter Balkenende spreken geen Hollands maar Nederlands. Zij bezitten evenwel een persoonlijk taalgebruik dat hen onderscheidt van andere Nederlandstaligen. Idiolect is een taal van een individu dat zich volgens mij onderscheidt van het Hollands. Hollands is een eenheidsworst van boven de riolering.
|
margreet - 9/11/06
Vroeger, van dat Nederlands eigenlijk niets was overgebleven en we ons daarom ook verder niet hoefden te verdiepen in eerdere tijden, toen... ´Bedoel je dit Peter´?
|
Peter - 10/11/06
Ik bedoel alleen nog maar dat de mooie zinsvorm van toen, in tegenstaande van dorre citaten, de ellenlange zinnen voor normale zielen onbegrijpelijk taalgebruik is geworden dat een willekeurige passage, die ik naar mijn smaak niet uit de context licht en die typerend is, over innovatief taalgebruik (wat dat verder ook te betekenen mag hebben) de interesse van de SMS-ende mobielgebruiker en chatter wakker geschud moet worden door de reeds allang bestaande woordenschat en zinsopbouw uit vervlogen tijden toen er nog barre en strenge winter waren en sneeuwpret met veel zout op plaatsen en gladheid niet welkom was waardoor de prestatie van een scheerapparaat goed is te bepalen door meting van de lengte van stoppels die resteren na het scheren met een minder directe maat de perceptieve gladheid, hoe ervaren de gladheidvoelenden meer apparaten met elkaar moeten vergelijken waarna het gladheidseizoen weer meer gewaardeerd gaat worden en de mensen weer gemoedelijk met elkaar zoenend, soepmakend op straat ontmoeten waar ellenlange zinnen, in plaats van zoals ik nu op de computer, op straat gekeuveld wordt over vroeger, toen...
;D
---
Reactie van de moderator:
Peter, je kunstje (of grapje?) van lange zinnen bouwen kennen we nu wel. Graag een bijdrage aan de discussie...
|
robert - 13/11/06
¨(...)...ellenlange zinnen voor normale zielen onbegrijpelijk taalgebruik is geworden¨. ¡Ja! Het is al eerder gedaan en het hoef daarom niet meer.
¨(...)...waarom zouden `ze´ dat niet met klanken en zinswendingen van het Nederlands kunnen?¨. Holland, Nederland, Vlaandere..., wie is ze!?
Nog één keer zo een zin schrijven en er volgt een rode kaart.
|
peter - 13/11/06
Sorry, hoor Margreet. Ik probeerde antwoord te geven, Moderator. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. Ik ben het dus met de professor eens. Vooral met de een na laatste alinea. Mooi Nederlands bestaat dus wel! Alleen het wordt niet meer gewaardeerd. Voegwoorden zijn uit den boze. Bijvoegelijke naamwoorden zijn te persoonlijk. Korte zinnen moeten we gebruiken. Crikelredeneringen, zoals (oeps, doe ik het weer) bijvoorbeeld van Reve maakte, mogen dus helemaal niet meer. Dat snapt een mens tegenwoordig toch niet? Het leuke is er nu af.
|
robert - 16/11/06
¡Ik hou het erbij dat de esthetiek van taal niet in de taal maar in de taalbeschouwer besloten ligt, dat de persoonlijke en maatschappelijke geschiedenis van die beschouwer de weg wijst naar wat hij mooi of lelijk vindt.!
M.a.w. spreek je eigen moers taal.
Hadden de Grieken niet al dit probleem opgelost: Zoë en Bio..., het natuurlijke leven en het verstandelijke leven. ¨Het natuurlijke leven brengt ook iets goeds¨, schreef de diep nadenkende Griek.
En om wat lelijk is dit esthetiek te noemen,...gaat naar mijn gevoel een beetje te ver. Ik heb er een andere conotatie bij het woordje esthetiek dan de schrijver boven.
|
ed van der meulen - 12/02/07
Ja Robert. Het geschrevene wilde gelezen worden, en zo kwam het. Soms is het schrijverke ook nog een lezer. Zoals een schilder zijn schilderij beoordeelt. Dus estetica van taal wordt opgewekt door de schrijver on de lezer. De lezer noemt die taal dan estetisch. En waarom zou dan niet in het Nederlands kunnen en in andere talen wel? De logica ontgaat me. Zo ben ik wel eens met de starter van dit topic.
Sporen door de tijd
zichtbaar wijd en
opgetrokken sokken
laat de taal zich lokken
Brokken in de tijd
liggend op papier en schermen
roepende schaterende termen
wie er is, wie er lijdt.
En wordt er gebeld
vlug heengesneld
Het postpak in een doos
Vol talig tingelen en broos.
O heus, O reuze heus.
gepakt bij je neus.
Ha ha
die taal toch
stromend als overkokende melk zo gratis
als een slingeraap van artis
tierelier
Hoepla hoep. Van de straat op de stoep. Boem, boem.
daaaaag,
|
Roland Smit - 20/03/07
Wat opvallend dat sommigen menen dat er een 'Hollandse' taal zou bestaan. Komt men soms niet vaak genoeg 'de provincie' uit om te ontdekken dat de variatie binnen de Randstad minstens net zo groot is als in de rest van het land? Er is daarbij niets mis met een voorkeur voor het taalgebruik in de eigen streek maar dat betekent niet dat andere streektalen afgekraakt moeten worden.
Als Rotterdammer erger ik mij soms ook aan de Gooise uitspraak op televisie, waarschijnlijk om dezelfde reden als bijvoorbeeld Groningers en Twentenaren namelijk het grote verschil van deze tongval met de eigen streektaal. Ik kan daarom de suggestie dat de Gooise tongval model zou staan voor het 'Hollands' moeilijk verteren. De lokatie van het Gooi heeft voor een geheel eigen taalkarakter gezorgd die nergens anders in de Randstad te horen is. Het valt zelfs te bediscussiëren of het Gooi wel tot de Randstad behoort maar dat terzijde. Dat 'toevallig' veel televisiepersoonlijkheden uit deze streek afkomstig zijn, betekent niet automatisch dat de rest van West-Nederland ook zo spreekt. De conclusie door een Vlaming dat heel Nederland met een harde 'g' spreekt omdat dat nu eenmaal zo op de Nederlandse televisie te horen is, zou net zo kortzichtig zijn.
De anekdote rond de twee academici die Castilliaans (dus niet Castalaans!) hadden gestudeerd en later moesten worden bijgeschoold in het Catalaans is leuk gebracht maar irrelevant. Castilliaans en Catalaans zijn officiële, onafhankelijke talen. Vergelijk het maar met Nederlands en Afrikaans. Daarbij, als men Spaans leert, leert men automatisch Castilliaans omdat dat nu eenmaal als "Algemeen Spaans" wordt geaccepteerd binnen de gehele Spaanssprekende gemeenschap; Castilliaans spreken in Catalonië is geen schande en een overkomelijk probleem. Binnen de Nederlands-Vlaamse grenzen bestaan, met uitzondering van het Fries, geen verschillen die het rechtvaardigen om niet-Nederlandstaligen te bewegen tot een specialisatie in een bepaalde streektaal, tenzij daar een persoonlijke interesse in bestaat natuurlijk. We spreken hier met zijn allen één taal: het Nederlands. Dat de ene spreektaal meer wordt gesproken dan de andere heeft elke Nederlander en Vlaming, elke Groninger, Twentenaar én Rotterdammer, alsook zij die zouden willen dat "heel Holland Limburgs lult", maar te accepteren.
Holland bestaat niet meer sinds de opdeling in provincies in 1815. Het bestaan van Gewest en daarvoor Graafschap Holland is nog veel langer geleden en bestreek een ander, groter gebied dan de huidige provincies. De naam Holland heeft in het heden andere, historisch onjuiste betekenissen gekregen. Het land heet nu Nederland en de provincies zijn Noord- en Zuid-Holland. De officiële taal is het Nederlands. Ik mag verwachten dat al deze begrippen uitgerekend op deze site voortaan correct worden toegepast.
|
|
Door het gebruik van stijlbladen is geen aparte 'print pagina' nodig. Gebruik de 'print' functie van uw browser.
|
|